ZEYTİN GÖZLÜM

Üç kuruş etmedi yazdığım şiirler
Beyitler, dizeler elimde kaldı.
Aspirin bile alamadım altı mısraya
Katlandığım ağrılar yanıma kaldı.
“Oy, oy!
Zeytin gözlüm, sana meylim nedendir?”

Can dedik, yâr dedik, yardan attı yâr.
Her parçamız ayrı bir kayada kaldı.
Kurda kuşa yem oldu hayallerimiz
Ütopyamız başka bir bahara kaldı.
“Oy, oy!
Bu sevmenin kabahati kimdedir?”

Kalemler tükettim senin uğrunda,
Hatırası parmağımda bir nasır kaldı.
Çok kalmadı, şöyle bir geçti ömrümden
Sızısı gönlümde bin asır kaldı.
“Oy, oy!
Gül olmuşsun, dikenlerin bendedir.”

Yüzüm acıyor artık, azıcık gülsem,
Vara yoğa kahkahalar eskide kaldı.
Hayatın renkleri soldu gözümde
Altında iki torba mor hüzün kaldı.
“Oy, oy!
Zeytin gözlüm uzaklarda işin ne?”

Bu gece zulamı ateşe verip
Pervaneler gibi dönüp kavrulacağım.
Yeter artık, bitsin bu anlamsız hikâye
Finali acıya bağlayacağım.
Finali acıya bağlayacağım.
“Oy, oy!
Zeytin gözlüm, uzaklarda işin ne?”

Hakan Yakıcı