Aynı Gecede İki Şehir

Aynı Gecede İki Şehir

Bir zamanlar avuçlarımda, adının sıcaklığı

Gözlerin, en sevdiğim şiirin en güzel dizesiydi

Şimdi yokluğun içimde büyüyen bir sızı

Sanki kayıp bir şehrin, son yankısı

İki ayrı şehirde, aynı geceye uyanırız

Sen orada bensiz, ben burada sensiz yanarız

Adı ayrılık bunun, sonu hiç kavuşamamak

Bile bile aynı aşkta, ayrı ayrı kanamak

 

Masada duran resmin, gülüşün çoktan solmuş

Söylenmemiş o sözler, boğazımda bir düğüm olmuş

Başka kollarda avunmak, başka gözlerde kaybolmak…

Senden geriye kalanı, başkasıyla doldurmak imkansızmış

 

İki ayrı şehirde, aynı geceye uyanırız

Sen orada bensiz, ben burada sensiz yanarız

Adı ayrılık bunun, sonu hiç kavuşamamak

Bile bile aynı aşkta, ayrı ayrı kanamak

 

Bu nasıl bir kaderdir, bu nasıl bir oyun?

Yollarımız kesişti de, neden birleşmedi sonu?

Belki de en büyük ceza, bu sonsuz özlem boyu

Seni sevmekten başka, bir suçum yoktu…

 

İki ayrı şehirde, aynı geceye uyanırız

Sen orada bensiz, ben burada sensiz yanarız

Adı ayrılık bunun, sonu hiç kavuşamamak

Bile bile aynı aşkta, ayrı ayrı kanamak

Ayrı ayrı kanamak… Kavuşamamak… Sessizlik…

Ve adın dilimin ucunda bir dua kadar çaresiz.

Söz Oğuzhan ÖCAL

Düzenleme Aygül Quliyeva