LALEZAR

Ruhunun en gizli bahçesinde özenle kurduğu,
O lalezar ki her rengi bir anıyla vurgulu.
Ne yabancı bir el dokunur ne de bir yol sorgulu,
Sadece hatıraların ılık rüzgârıyla usulca dolduğu.

O rüzgâr ki taşır geçmişten tanıdık bir koku,
Yarım kalmış bir cümlenin, bir vedanın son dokusu.
Yapraklarında gezinir kaybolmuş bir çocuk coşkusu,
Her esintide canlanır o eski, tatlı duygu dokusu.

Bahçıvanı kendidir bu eşsiz, hülyalı yerin,
Gözyaşıyla suladığı lalelerin en derin.
Bir tebessümle hatırlar gölgesini bir sevginin,
Tek şahididir bu en mahrem, bu en içli zaferin.

Zaman dışarıda aksın, mevsimler ömrü yorsun,
Bu gizli bahçede hiçbir yaprak sararıp solmasın.
Yüreği yorgun düştükçe varsın oraya sığınsın,
O lalezar ki ebedi yurdu, en vefalı sırdaşı olsun.

Oğuzhan ÖCAL 2025