Ey Asi Ruh, Ey Kalemin Kırık Kılıcı

“Ey Asi Ruh, Ey Kalemin Kırık Kılıcı…”

Nihat Genç…
Adını her andığımda aklıma asi bir rüzgâr, memleketin üzerine çöken puslu havayı yaran bir feryat gelir.
Kim bilir kaç kişinin boğazına dizilen kelimeleri, senin sivri dilin dillendirdi…
Kim bilir kaç yürek, senin öfkenle ferahladı…
Sen bu topraklara ‘delilik’ kadar dürüst, ‘çılgınlık’ kadar gerçek bir ses bıraktın ardında.

Dost da düşman da bilsin; bazı adamlar gömülmez, göğe karışır!
Sen de o adamlardan oldun.
Bir küfrettin, bir sustun, bir güldün… Ama asla yalan söylemedin.
Şimdi ardında bir yığın kitap, öfkeden yoğrulmuş umutlar ve susmak bilmeyen bir hatıra bıraktın bize.

Toprağın bol, mekânın cennet olsun büyük usta…
Sen gitmedin aslında; biz sustukça kulağımıza senin sesi çalınacak:
“Dik dur, eğilme, susma!”

Sevenlerine, ailesine, kalemine omuz veren herkese sabır diliyorum.
Hakkın rahmetine emanet ol…
Kalemin gibi hür uyu!